OCT – optyczna koherentna tomografia oka

Urządzenie służące do badań tomograficznychOptyczna koherentna tomografia dna oka została odkryta w latach 80. XX w. przez Jamesa Fujimoto i jego współpracowników i obecnie jest jednym z najbardziej pomocnych badań w diagnostyce chorób oczu. Jest to całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne badanie, za pomocą którego jesteśmy w stanie analizować przekroje optyczne różnych struktur oka: rogówki, kąta przesączania, plamki, tarczy nerwu wzrokowego czy siatkówki. Jest ono na tyle precyzyjne, że w niektórych przypadkach można wykonać je zamiast angiografii fluorescencyjnej.

W badaniu tym wykorzystuje się koherentną wiązkę światła podczerwonego, która przechodząc przez układ optyczny oka, dociera do tylnego bieguna dna oka. Następnie odbija się od niego i wraca w zmienionej formie z powrotem do urządzenia rejestrującego. Zasadą działania przypomina USG, z tą jednak różnicą, że USG emituje ultradźwięki, a OCT – światło podczerwone.

Optyczna koherentna tomografia jest powszechnie wykorzystywana w okulistyce ze względu na swoją bardzo wysoką rozdzielczość. Jest to metoda całkowicie bezpieczna i nie ma do niej żadnych przeciwwskazań. Badanie może być wykonywane bez względu na wiek, a nawet u kobiet w ciąży i wielokrotnie powtarzane, np. gdy chcemy monitorować przebieg choroby.

Kiedy stosujemy Optyczną koherentną tomografię oka?

Optyczna koherentna tomografia doskonale sprawdza się w diagnostyce:

  • chorób plamki żółtej – zwyrodnienie związane z wiekiem (AMD), obrzęk plamki, otwór w plamce,
  • zmian cukrzycowych w siatkówce oka,
  • jaskry,
  • zmian demielinizacyjnych w przebiegu chorób neurologicznych,
  • nowotworów.

Schorzenia te mogą być przyczyną stopniowej utraty wzroku, dlatego ważne jest szybkie ich zdiagnozowanie.

Gabinet Okulistyczny Kinga Jach wyposażony jest w Optyczny Koherentny Tomograf RTVue-100 amerykańskiej firmy OPTOVUE. Przeprowadzane przeze mnie badanie OCT trwa od kilku do kilkunastu minut. W jego trakcie nie dotyka się oka ani w żaden sposób nie ingeruje w jego strukturę, a głowica pomiarowa ustawiona jest w odległości 2-3 cm.